Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Agropyron cristatum subsp. pectinatum & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Grame(-peitina)

Agropyron cristatum subsp. pectinatum

Poaceae Graminaceae

Nom en français : Chiendent pectiné.

Descripcioun :
Aquéu grame, dóu gènre Agropyrum, trachis dins li tepiero seco di cresten venta. Resisto proun à la secaresso. Se recounèis à sis espigo sus dos renguiero (distico) emé d'espigueto à 40°. La lengueto èi courteto e lou limbe de la fueio un pau larg mai enroula. Proun raro, la planto èi marcado sus listo roujo categourìo EN, en dangié.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 0,8 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Agropyron
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Triticeae
Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 1400 m
Aparado : Noun
Jun à juliet

Liò : Tepiero seco sus cresten
Estànci : Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano-Nord
Ref. sc. : Agropyron cristatum subsp. pectinatum (M.Bieb.) Tzvelev, 1970 (= Triticum pectinatum M.Bieb. )

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Agropyron cristatum subsp. pectinatum & Taraxacum officinale

ges
ges
ges
ges
ges
ges
ges
RRR

Coumpara Grame(-peitina) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò